Nanoszenie farb, gładzi lub tynków na większych powierzchniach jest pracochłonne, a przez to drogie i długotrwałe. Dla uproszczenia i przyspieszenia tempa robót ekipy wykonujące tego rodzaju zadania z reguły wykorzystują specjalne agregaty. Z uwagi na duże obciążenie ich konstrukcji powodowane specyfiką dostarczanego materiału wymagają okresowej wymiany zużywających się w naturalny sposób elementów eksploatacyjnych, stąd użytkownicy muszą regularnie zaopatrywać się w odpowiednie części do agregatów malarskich i tynkarskich. Jednymi z podzespołów zmienianych cyklicznie okazują się płaszcze i ślimaki. Przekonajmy się, czym są i sprawdźmy, jaka jest ich rola.
Ślimak to element przypominający silnie wydłużoną spiralę wykonaną z metalu, będącą niezwykle uproszczoną pod względem geometrycznym klasyczną śrubą Archimedesa. Płaszcz to część zrobiona z elastomeru wytrzymałego na rozdarcie, rozciąganie oraz tarcie, który stanowi rodzaj tulejkowatej osłony, wewnątrz której pracuje ślimak. W czasie działania zarówno ślimak, jak i płaszcz z czasem ulegają stopniowemu zużyciu i muszą zostać wymienione.
Ślimak i płaszcz to współpracujące ze sobą elementy tworzące rotor (ślimak) oraz stator (płaszcz) pompy śrubowej określanej też jako ślimakowa. Jest to pompa typu wyporowego, która nadaje się do przemieszczania mediów o większej lepkości i gęstości, a także zawierających ciała stałe albo włókniste. Podczas pracy części robocze wytwarzają podciśnienie zasysające materiał. Urządzenia takie są zwykle napędzane silnikami elektrycznymi, a niekiedy spalinowymi generującymi stosunkowo wysoki moment obrotowy, co często oznacza konieczność zastosowania przekładni.
